De innerlijke energietransitie: van conflictenergie naar levensenergie

De energiecrisis laat zien waar we staan in de innerlijke energietransitie

De symboliek van de energie-transitie

Op onze gezamenlijke weg naar een werkelijkheid die de eenheid van het leven reflecteert, komen we een flink aantal uitdagingen tegen.
Eén van die uitdagingen is het afbouwen van het gebruik (of eigenlijk: misbruik) van elkaar als energiebron door kunstmatig spanning op te bouwen en tot ontploffing te brengen (conflict-energie), en het weer in gebruik nemen van de natuurlijke energie van de samenhangende deeltjes materie die vanuit de toekomst door ons heen stromen en die zich via ons willen manifesteren (levens-energie).

Ik heb het hier over de innerlijke energietransitie en niet over het uitvinden van nieuwe manieren en apparaten om energie op te wekken. Deze innerlijke transitie is zo mogelijk nog ingewikkelder dan de transitie van het gebruik van fossiele brandstoffen naar vrij in de natuur beschikbare energie die niet op raakt of verandert als we er gebruik van maken.
De uiterlijke transitie staat echter wel symbool voor de innerlijke transitie.
En dat is handig, want daardoor kunnen we beter begrijpen wat er innerlijk gebeurt en wat er van ons wordt gevraagd om deze verandering vorm te kunnen geven.

Conflictenergie genereren

De huidige energiecrisis is een rechtstreeks gevolg van de agressie van Rusland richting Oekraïne.
Die agressie was bedoeld om conflictenergie te genereren door het opbouwen van spanning. Spanning tussen Rusland en Oekraïne, maar ook tussen Rusland en Amerika, Europa, de Navo, de VN.
Geen van de partijen weet hoe deze bewust opgebouwde spanning gekanaliseerd kan worden.
Hoe de spanning ge-aard kan worden zodat het wegvloeit de grond in.
Nee, het komt tot een uitbarsting die een kettingreactie veroorzaakt, waardoor een constante stroom van conflictenergie richting Rusland vrij komt, terwijl Oekraïne en de andere partijen leeglopen.
Alle pogingen om dit conflict te beëindigen zijn gericht op het stoppen van de agressie van Rusland. Via diplomatiek overleg, via het ondersteunen van Oekraïne met middelen om zich te verdedigen tegen de Russische agressie, of via het instellen van sancties. En daar zit precies het probleem, omdat dit werkt als olie op het vuur waardoor het conflict groter wordt en meer conflictenergie naar Rusland gaat, ten koste van de energie in Oekraïne en de landen die zich in het conflict mengen in een poging het te stoppen.

Dat het Rusland te doen is om de (levens)energie van Oekraïne wordt duidelijk als de grootste kernenergie-centrale van Oekraïne ingenomen wordt door Rusland. Deze kerncentrale levert 20% van de benodigde energie aan Oekraïense huishoudens en bedrijven.
Nadat de centrale in beslag is genomen heeft Rusland geprobeerd de energiestroom van Oekraïne naar Rusland om te leiden. Dit mislukte, maar de stroom naar Oekraïne was wel afgekoppeld. Hierdoor levert de centrale nu aan niemand meer stroom.

Het omleiden van de kernenergie van Oekraïne naar Rusland had overigens slechts tot doel ervoor te zorgen dat Oekraïne deze energie niet meer kan gebruiken. Zijn eigen bevolking, de inwoners van Rusland, krijgen ook geen gas van Poetin. Slechts 30% van de huishoudens is aangesloten op het gasnet. En opvallend genoeg levert Poetin liever ook geen gas aan de andere landen die vroeger werden gedomineerd door de Sovjet-unie.
Gas is dan ook niet bedoeld om ervoor te zorgen dat de eigen bevolking, en die van aanverwante landen, een goed leven kan leiden. Nee, gas is bedoeld als inkomstenbron voor Poetin. Zodat hij in luxe kan baden, zonder bang te hoeven zijn voor weerstand uit de bevolking. (Want die hebben daar de energie niet meer voor. Ze hebben al hun energie nodig om zich warm te houden in de ijskoude winters.)

De strijd om de kernenergiecentrale wordt overigens ook gebruikt om het conflict in stand te houden. Maar hierdoor is wel een gevaarlijke situatie ontstaan, die ernstige gevolgen kan hebben voor de mensen in Oekraïne, Rusland en landen in de wijde omtrek, zoals Europa.
Het is duidelijk dat bij het opwekken van conflictenergie niet wordt gekeken naar de samenhang van alle levens.

Overschakelen op overleven vanwege een energietekort

De olieboycot die bedoeld was om de oorlogskas van Poetin uit te putten, heeft die kas juist gespekt. Doordat olie (kunstmatig) schaars werd, schoten de prijzen omhoog. Poetin zit er warmpjes bij, terwijl de bevolking van Oekraïne en Rusland en een groot deel van de rest van de wereld in de kou staan. Europese landen zijn hierdoor gas gaan hamsteren en kerncentrales gaan inzetten, om te voorkomen dat hun bevolking de komende winter doodvriest of van de honger om komt (omdat door de torenhoge gasprijzen geen geld voor eten meer beschikbaar is).
De (uiterlijke) energietransitie staat even op een laag pitje. Overleven heeft nu topprioriteit.
Daarom gaan we nog maar even door met het inzetten van energiebronnen die een risico vormen voor de levenskwaliteit op Aarde.

Via het mechanisme voor het opwekken van conflictenergie is de wereld op regeringsniveau in de overlevingsmodus geschoten. De energietransitie is vrijwel tot stilstand gekomen. En dat heeft een grote impact op de levensstandaard van de bevolking.
In ieder geval op regeringsniveau lijkt niemand met de levensenergie te werken.

Waarom zijn we wereldwijd van levensenergie overgestapt op conflictenergie?

De innerlijke energie-transitie

Het mechanisme voor het genereren van conflictenergie is nu goed zichtbaar.
Het is werkzaam in alle lagen van de bevolking, overal waar mensen een gezamenlijk leven willen vormgeven terwijl ze verschillend denken over hoe dat gezamelijke leven eruit zou moeten zien. Maar zolang het zich afspeelt tussen individuen, in gezinnen bijvoorbeeld, of op de werkvloer, is het niet zo goed zichtbaar voor buitenstaanders.
Nu het mechanisme tussen landen werkzaam is, kan het goed bestudeerd worden. Hierdoor kunnen we een manier vinden om de vicieuze cirkel te doorbreken die ervoor zorgt dat we massaal overschakelen op conflictenergie.
Het begin van de innerlijke energietransitie, terug naar het benutten van levensenergie.

Waar komen we vandaan en waar gaan we naartoe?

Om de innerlijke energietransitie goed te kunnen begrijpen moet ik eerst even uitleggen waar we vandaan komen en waar we heen gaan.

We komen uit een fase in de evolutie van de Aarde waarin we ons als mens afgescheiden waanden van het leven als geheel. We probeerden ons leven zo in te richten dat we de meeste kans hadden om als individu te overleven.
Deze fase was nodig om te kunnen begrijpen wie we zijn als individu en wat onze invloed is op de kwaliteit van de levens van anderen en vice versa.
Het was een voorbereiding op de komende evolutionaire fase, waarin we ons individuele en gezamenlijke leven gaan vormgeven in samenhang met de levens van anderen volgens de innerlijke samenhang die het leven van nature heeft.

Het verschil in benodigde energie tussen meegaan met de levensstroom en je eigen weg gaan

Je leven vormgeven volgens de innerlijke samenhang van het leven kost weinig energie omdat de deeltjes materie waaruit ons leven bestaat zich als vanzelf om ons heen vormen. Je maakt dan gebruik van de natuurlijke energie (levenskracht) die aanwezig is in de stroom van deeltjes materie die door je heen stroomt (de levensstroom).

Om echter een leven te kunnen vormgeven dat van de natuurlijke orde van de deeltjes in de levensstroom afwijkt, is heel veel (fysieke) kracht en energie nodig. Je moet de deeltjes materie dan namelijk zelf verplaatsen naar de positie waar je ze op een bepaald moment wilt hebben. Om dat te kunnen doen moet je een kracht op de deeltjes uitoefenen die groter is dan de natuurlijke aantrekkingskracht tussen die deeltjes en de plaats en het tijdstip waarop ze zich op natuurlijke wijze zouden manifesteren.

Energie opwekken om materie naar je toe te trekken, ten koste van anderen

Je kan je eigen weg gaan door je tegen je levenspad af te zetten. Je beweegt dan van je levenspad af. Maar daarmee stap je ook uit de stroom van deeltjes materie die tot je beschikking staan om een leven in afstemming met anderen vorm te geven. Je zult daarom aan nieuw materiaal moeten zien te komen om je afwijkende leven mee vorm te geven. Dat kan bijvoorbeeld door anderen zo ver te krijgen de voor hen beschikbare materie aan jou te geven of door je die materie toe te eigenen.

Om je eigen leven vorm te kunnen geven naar je eigen idee, zonder rekening te houden met de innerlijke samenhang van het leven, kan je je het beste afzetten tegen iemand die met de levensstroom meebeweegt. Door de onverwachte kracht van het afzetten wordt de ander uit de levensstroom geduwd, waardoor de deeltjes materie van diegene vrij komen. Door het afzetten heb je voldoende energie gegenereerd om die deeltjes naar je toe te trekken.
Die persoon ziet zich vervolgens gedwongen om ook een afwijkend leven te gaan vormgeven waarvoor op een kunstmatige manier energie gegenereerd moet worden.
Dit mechanisme zorgt ervoor dat steeds meer mensen uit de levensstroom worden getrokken of geduwd, waardoor de samenhang van het leven in de fysieke werkelijkheid steeds verder wordt verstoord.
Het mechanisme van het genereren van conflictenergie blijkt een effectieve manier om de gewenste materie te verkrijgen en de benodigde energie te genereren om een van de innerlijke samenhang afwijkend leven te manifesteren.

De natuurlijke reflex om orde te willen scheppen uit chaos

Doordat iemand zich tegen je afzet, raak je uit balans en wordt de natuurlijke orde van de voor jou beschikbare deeltjes materie verstoord. De deeltjes krioelen chaotisch door elkaar. Dat voelt heel onrustig en daarom probeer je zo snel mogelijk de deeltjes te kalmeren en het evenwicht te herstellen.

Een logische reactie is dat je je gaat richten op degene die met zijn gedrag en acties het evenwicht verstoord heeft. (Zoals we zien bij Poetin en Oekraïne.) Maar daarmee doe je precies wat die persoon nodig heeft om zijn van de innerlijke samenhang afwijkende leven vorm te kunnen geven.
Er onstaat een strijd tussen jou en die andere persoon. Een strijd om jouw deeltjes materie. Een strijd waarin energie wordt gegenereerd om die deeltjes te kunnen vormen buiten de levensstroom om.
In deze strijd zijn geen winnaars. Jij raakt het contact met de levensstroom kwijt en daarmee je energie en de deeltjes materie die bedoeld waren om je afgestemde leven vorm te geven. Het hele leven raakt uit balans.

De 'creatiestrijd' om het best mogelijke gezamenlijke leven voor iedereen te manifesteren

In een samenleving die is afgestemd op de innerlijke samenhang van het leven, kunnen ook conflicten ontstaan. Conflicten over de vorm van het gezamenlijke leven. Er ontstaat dan een 'creatiestrijd'.
Eigenlijk is dat geen strijd maar een onderlinge afstemming.
Het is dan al duidelijk wat er via de betrokkenen gemanifesteerd wil worden, maar niet in welke vorm precies. Dat hangt namelijk af van de persoonlijke voorkeuren en die verschillen natuurlijk van persoon tot persoon.

Zolang er nog geen overeenstemming is en nog geen definitieve gezamenlijke keuze is gemaakt, zijn de betrokken deeltjes materie nog in beweging en kan er nog niets gemanifesteerd worden. Dat kan pas als voor ieder deeltje de definitieve plaats en tijdstip bekend zijn . Deze beweging van de deeltjes die hun definitieve plaats nog zoeken voelt aan als onrust voor de betrokken personen. Door de persoonlijke voorkeuren bewegen de deeltjes zich afwisselend van de een naar de ander. Hierdoor ontstaat er een zekere spanning tussen hen. Deze spanning is de aanleiding om een 'creatiestrijd' te beginnen.

Maar daar waar een 'creatiestrijd' binnen een afgestemd leven leidt tot het beste leven voor iedereen afgestemd op ieders voorkeuren, gaat de strijd om je eigen weg te kunnen gaan ten koste van de levenskwaliteit van iedereen.
Het is daarom belangrijk dat je weet wanneer je de strijd aan moet gaan en wanneer niet.
'Choose your battles wisely'. Maar hoe doe je dat?

Je talent om levens op elkaar af te stemmen bewust selectief inzetten

Als je nog niet weet dat je een talent hebt, dan zet je het automatisch in als het wordt getriggerd.
Je talent om alle levens op elkaar en op de innerlijke samenhang af te stemmen wordt getriggerd op het moment dat er spanning ontstaat tussen mensen om de definitieve plaats van gezamenlijke deeltjes te bepalen.
Nu je echter weet dat niet alle spanning tussen mensen dient om het beste leven voor iedereen te manifesteren, zal je onderscheid moeten maken. Met wie ga je een creatiestrijd aan en met wie niet.

Hoe weet je of je met iemand strijdt om samen het best mogelijke leven voor iedereen te kunnen manifesteren, of om een afwijkend leven voor de ander mogelijk te maken dat ten koste gaat van de kwaliteit van het leven van jou, anderen en het leven als geheel?

De trigger om de strijd aan te gaan is de spanning die wordt opgebouwd tussen jou en de ander doordat de gezamenlijke deeltjes zich afwisselend bewegen tussen de mogelijkheden die jij wil manifesteren en de mogelijkheden die de ander wil manifesteren.
Bij een creatiestrijd gaat het om een verschil in persoonlijke voorkeuren, om de uiteindelijke vorm van het best mogelijke leven voor iedereen dat zich via de betrokkenen wil manifesteren.
In een afscheidingsstrijd is de kwaliteit van je leven in het geding omdat de ander een gezamenlijk leven wil creëren met en via jou dat totaal niet bij je past en waarin jij ernstig beperkt wordt in je mogelijkheden. Een afscheidingsstrijd kan je niet winnen. Het kost je energie en je helpt de ander zijn afgescheiden leven te creëren. Niet in mee gaan dus.

Bij een 'creatiestrijd' gaat innerlijke spanning vooraf aan het uiterlijke conflict, terwijl bij de afscheidingsstrijd een uiterlijk conflict vooraf gaat aan de innerlijke spanning.

Het best mogelijke leven voor iedereen creëren zonder strijd

Bewust opgebouwde spanning afvoeren

Ik schreef hierboven: "Geen van de partijen weet hoe deze bewust opgebouwde spanning gekanaliseerd kan worden. Hoe de spanning ge-aard kan worden zodat het wegvloeit de grond in."
Dat is meteen ook de oplossing. De spanning aarden en laten wegvloeien, de grond in.
Dat kan je doen door naar binnen te keren en de verticale verbinding met alle lagen van jezelf te bevestigen en vervolgens alle onrustige energie in je lichaam aan de Aarde af te geven.

Jezelf weer omringen met de deeltjes materie die van nature met jou verbonden zijn

Met de bewuste uitlijning van alle delen van jezelf plaats je jezelf weer in de stroom met de deeltjes materie die aan jou verbonden zijn en die tot je beschikking staan om je fysieke leven te manifesteren in afstemming met de levens van anderen (de levensstroom).

Door de spanning af te voeren die veroorzaakt wordt door het getrouwtrek om de deeltjes die met jou verbonden zijn, komen de deeltjes weer tot rust.
Hierdoor kan je duidelijker waarnemen welke afgestemde mogelijkheden er zijn die in de toekomst gemanifesteerd willen worden. En dat zijn er waarschijnlijk meer dan alleen de mogelijkheid die jij ziet en de mogelijkheid die de ander ziet. Je kunt dan ook zien waar de diverse mogelijkheden toe leiden. Ook de mogelijkheid die jullie samen inmiddels als 'beste' hadden aangemerkt omdat de ander jou ervan had kunnen overtuigen dat die mogelijkheid echt de allerbeste was.
Je beziet dan alles weer vanuit het perspectief van het grote geheel in plaats vanuit het beperkte perspectief van jou en de ander op het moment van de 'strijd'.

Pas op basis van deze neutrale informatie kan je de juiste keuze maken en de juiste manier vinden om de mogelijkheid die voor iedereen de beste is, met de ander af te stemmen.
Zodra jij de beste keuze maakt voor iedereen uit de mogelijkheden die er zijn, vertragen de deeltjes en neemt de energie in de deeltjes toe. Hierdoor wordt het makkelijker om de juiste dingen te doen, het juiste gedrag te vertonen om de voor iedereen beste mogelijkheid te manifesteren.
De ander voelt dit ook en kan niet anders dan meebewegen in de juiste richting, aangedreven door de levensenergie.

< Vorige     Volgende  >

Vragen? Stuur een e-mail