De Collectieve Route van de Mensheid naar een Hoger Niveau van Bestaan

Aanpassing aan het levensplan: onbewuste automatische reacties

Stagnatie

Steeds meer mensen zijn bezig met de overgang naar een hoger niveau van bewust zijn.
Velen van hen blijven echter hangen in oude patronen en daardoor wordt de overgang naar dat hogere niveau van bewust zijn als (zeer) zwaar ervaren.

Ikzelf merk ook dat het moeilijk, zo niet onmogelijk is om niet op de oude manier te reageren op bekende 'triggers'.
De reacties van mijn lichaam bezorgen me ook al maanden problemen. Mijn lichaam doet er namelijk alles aan om pijn te vermijden. Maar hierdoor krijg ik juist meer pijn omdat mijn lichaam zich in allerlei bochten gaat wringen waardoor weer nieuwe problemen ontstaan! En ik kan er op bewust niveau weinig tot niets aan doen.

Er 'klopt' dus nog iets niet. Maar wat?

Vrij zijn om een afwijkende keuze te maken

Niet iedereen kiest ervoor om zijn of haar leven af te stemmen op anderen en het leven als geheel. Daar is niets mis mee, als het een bewuste keuze is. We hebben tenslotte niet voor niets een vrije wil gekregen. Voor de ontwikkeling van deze personen is het nog belangrijk om de eigen identiteit en de eigen mogelijkheden te ontdekken, los van het leven van anderen. En dat is prima.
In de levensplannen is rekening gehouden met deze niet-afgestemde keuzes, waardoor ze toch in het geheel passen. (D.w.z. dat ze niemand kunnen belemmeren in het leven van hun best mogelijke leven.)

En tòch is dit precies waar het fout gaat: in de interactie met mensen die een afwijkende keuze maken. Hoe kan dat?

Onbewuste reacties vanuit lagere niveaus van bewust zijn

We hebben hier niet te maken met bewuste keuzes vanuit vrije wil, maar met onbewuste automatische reacties op triggers.
Deze reacties komen vanuit hetzelfde niveau van bewust zijn als de 'trigger' die de reactie heeft 'uitgelokt'.

Als voorbeeld neem ik weer even mijn lichaam. Mijn lichaam ervaart pijn. waarop mijn lichaam reageert met een pijnvermijdende actie.
Mijn lichaam(sbewustzijn) reageert uit 'lijfsbehoud' op de manier die in het verleden zijn effectiviteit heeft bewezen.

Een ander voorbeeld is de reactie op iemand die boos wordt en die je daarom als bedreigend ervaart. Boosheid triggert een overlevingsreactie: vechten, vluchten of bevriezen. Welke van de drie het wordt is afhankelijk van de strategie die in het verleden het beste resultaat voor je heeft gegeven. Toegeven aan wat de ander van je wil (vluchten) of de strijd aangaan.
Je reageert vanuit je 'primitieve' bewustzijn uit overlevingsdrang.

En een laatste voorbeeld is dat van de moderne mens die vanuit behoud van zijn eigen identiteit keuzes maakt en die anderen onder druk zet (verleidt, manipuleert, intimideert) om die keuze mogelijk te maken ook al moet die ander de eigen wensen en keuzes, het eigen leven, opgeven.
De reactie hierop heeft te maken met het idee dat je als individu alleen kunt overleven als je wordt geaccepteerd door de groep. Afwijzing zorgt ervoor dat je uit de groep wordt gestoten en dan moet je maar zien hoe je in je levensonderhoud kunt voorzien.
Uit angst om afgewezen te worden en uit de groep gestoten te worden geven mensen hun eigen leven en dromen op om het leven van de (dwingende) ander vorm te geven.

De oplossing

Dit probleem kan worden verholpen door de triggers en automatische reacties op te nemen in de levensplannen.
Alle reacties die binnen de mogelijkheden zoals vastgelegd in het levensplan vallen kunnen dan gewoon blijven werken, terwijl automatische reacties die ervoor zorgen dat je 'van je pad raakt', worden 'uitgezet' en vervangen door 'de beste (re)actie op dat moment'.
Ook via onbewuste reacties blijft iedereen dan gewoon het levensplan volgen.

Ik ben benieuwd of je hier binnenkort iets van gaat merken. Laat je het me even weten?

Vragen? Stuur een e-mail