Traject december 2015 tot maart 2016:
de toekomst co-creëren in plaats van het verleden her-creëren

Zoals de routekaart laat zien is het gezamenlijke leven bergafwaarts gegaan in plaats van bergopwaarts. Er is een afwijking opgetreden ten opzichte van onze best mogelijke toekomst. In de samenleving is de tendens waar te nemen dat mensen zich bezig houden met de her-creatie van het verleden in plaats van met co-creatie van de toekomst. Hoe komt dat en wat is nodig om onze weg omhoog weer te kunnen vervolgen?

Laten we eerst eens onderzoeken hoe het creatieproces werkt en hoe het kan dat mensen het verleden kunnen her-creëren.

Het natuurlijke creatieproces van de fysieke werkelijkheid

De fysieke werkelijkheid, de tastbare wereld om ons heen, bestaat in deze vorm alléén in dit moment. Het vorige moment is alweer verleden tijd en het volgende moment ligt nog in de toekomst. De huidige gemanifesteerde werkelijkheid is (steeds, ieder moment opnieuw) een momentopname van onze bewuste reis door tijd en ruimte. Dit is een belangrijk gegeven om het creatieproces te kunnen begrijpen.
Het is wellicht lastig om dit te kunnen inzien omdat de fysieke werkelijkheid er, gezien vanuit bewuste aanwezigheid in het fysieke lichaam, ALTIJD lijkt te zijn.

Verleden, heden en toekomst op een tijdlijn

Als we kijken naar het creatieproces op deeltjesniveau, dan zien we dat alle deeltjes zich bevinden in een grote verzamelbak, het gebied dat we tijd/ruimte hebben genoemd. Alle deeltjes zijn aanwezig. De deeltjes die de fysieke werkelijkheid in de toekomst kunnen vormgeven, de deeltjes die deel uitmaken van het heden, de deeltjes die in het verleden de fysieke werkelijkheid hebben vormgegeven, maar ook de deeltjes die nooit deel hebben uitgemaakt of zullen uitmaken van de fysieke werkelijkheid. Al die deeltjes krioelen door elkaar in die grote verzamelbak.
Deze deeltjes hebben allemaal bepaalde kenmerken waar je een bepaalde codering aan zou kunnen toewijzen waardoor je kunt herkennen of een deeltje tot het heden, het verleden of de toekomst behoort. Al deze deeltjes zijn 'inactief' of 'actief' en zowel plaats als tijd van ieder deeltje kan 'onbepaald' of 'bepaald' zijn.
Met deze codering kunnen we de deeltjes ordenen op volgorde van tijd om een 'tijdlijn' te creëren. Dit hulpmiddel, een tijdlijn, kan vervolgens gebruikt worden om het verschil te kunnen duiden tussen wat nu op welke plaats aanwezig is, wat op een bepaalde plaats op een bepaalde tijd aanwezig is geweest, en wat nog kan komen.
Een tijdlijn bestaat dus niet echt, maar we kunnen ons er een voorstelling van maken in onze geest door de deeltjes te ordenen op volgorde van ontwikkeling in de tijd.
Het creëren van een tijdlijn op basis van volgorde van ontwikkeling in de tijd van de deeltjes waaruit de fysieke werkelijkheid kan worden samengesteld, is een vaardigheid van onze hogere Geest, het bewustzijn dat niet gebonden is aan de fysieke werkelijkheid (het hier en nu).

Hoe de fysieke werkelijkheid, het heden, ontstaat

De deeltjes met de status 'actief, bepaalde tijd, bepaalde plaats' hebben een vaste plaats en tijd binnen het gebied van tijd en ruimte en vormen gezamenlijk de fysieke werkelijkheid in het heden. De deeltjes met de status 'bepaald, inactief' en de deeltjes met de status 'onbepaald, inactief' vormen resp. het verleden en de toekomst. De onbepaalde deeltjes bewegen zich afwisselend tussen alle plaatsen tijdstippen waarop die deeltjes zich zouden kunnen manifesteren in de fysieke werkelijkheid (ieder deeltje heeft beperkte mogelijkheden). De bepaalde deeltjes hebben een vaste plaats in de tijd en staan dus stil.
Bij de overgang van het heden naar het volgende moment in de toekomst krijgen de deeltjes met de status 'bepaald, actief' (heden) de status 'bepaald, inactief' (verleden), terwijl tegelijkertijd de deeltjes waarvan de bepaalde tijd overeenkomt met het volgende moment in de tijd met status 'bepaald, inactief' (toekomst) de status 'bepaald, actief' (heden) krijgen. Een nieuwe set deeltjes vormt de hele fysieke werkelijkheid opnieuw van het ene moment op het andere.

Net zoals de cellen in je hersenen zich iedere keer vernieuwen terwijl ze toch de informatie die in de cellen zit behouden, zo vernieuwen alle deeltjes waaruit de fysieke werkelijkheid is samengesteld zich in ieder moment, terwijl die werkelijkheid en de informatie in die werkelijkheid blijft bestaan.

De invloed van het bewustzijn op het creatieproces

Hoe plaats en tijd van ieder deeltje worden bepaald is afhankelijk van diverse factoren.
Het natuurlijke tijdsverloop en de natuurlijke evolutie van het leven bepalen bijvoorbeeld dat mogelijkheden afvallen of er juist bijkomen waardoor een deeltje automatisch de status 'bepaald' krijgt.
Een andere factor is Bewustzijn. Bewustzijn heeft een grote invloed op het bepalen van plaats en tijd van de deeltjes waarmee de fysieke werkelijkheid wordt samengesteld, door het maken van bewuste of onbewuste keuzes.

Niveaus van bewust zijn

De mens bestaat uit diverse niveaus van bewust zijn die los van elkaar kunnen functioneren, zonder dat deze mens zich bewust hoeft te zijn van al deze verschillende niveaus van bewust zijn en hoe ze elkaar en daarmee het creatieproces beïnvloeden. Denk bijvoorbeeld aan het bewustzijn op celniveau, orgaanniveau en lichaamsniveau. En de opbouw van onze hersenen verraadt dat we naast een menselijk bewustzijn ook een reptielenbewustzijn en een dierlijk bewustzijn hebben.
Deze lagere niveaus van bewustzijn zijn ieder ooit het hoogste bewuste leven geweest in de fysieke werkelijkheid. We herinneren ons die levens niet bewust met ons menselijke bewustzijn dat nu het hoogste bewustzijn is in de fysieke werkelijkheid. De herinneringen aan deze levens vormen nu ons onderbewuste. We bouwen voort op de door ervaring in de fysieke werkelijkheid opgedane kennis van die bewustzijnslagen. We passen deze kennis onbewust bekwaam toe.
Naast de lagere niveaus hebben we ook hogere niveaus van bewust zijn die samen ons bovenbewuste vormen. De Ziel die zich op de grens van tijd en ruimte en het gebied daarbuiten bevindt, en de Geest die niet gebonden is aan tijd en ruimte. Deze bewustzijnslagen zullen in de toekomst ons hoogste bewustzijn zijn in de fysieke werkelijkheid. Het menselijk bewustzijn verdwijnt dan naar het onderbewuste. (We zijn dan onbewust bekwaam mens). We zitten nu midden in die overgangsfase.
Evolutie van bewustzijn gaat in stappen omdat een bepaald lichaam een bepaalde mate van bewustzijn mogelijk maakt. Als het bewustzijn het lichaam ontgroeit is, dan ontstaat door natuurlijke evolutie (gestuurd door de behoeften en de keuzes van het hogere bewustzijn) een nieuw lichaam, een lichaam dat het volgende niveau van bewust zijn ondersteunt met nieuwe mogelijkheden en vaardigheden om de fysieke werkelijkheid te vormen en beleven.
Binnen ieder individu, maar ook binnen de mensheid als geheel en binnen het totale Aardse leven zijn alle niveaus van bewust zijn terug te vinden.

Drijfveren en keuzes vanuit het hogere bewustzijn

Op het hoogste niveau van bewust zijn (niet gebonden aan tijd en ruimte) gaat het om het begrijpen van het leven in al zijn facetten tot op detailniveau. De evolutie van Bewustzijn.
Vanuit dit hoogste niveau van bewust zijn worden daarom keuzes gemaakt die tot doel hebben een fysieke werkelijkheid te creëren waardoor we met het aan die werkelijkheid gebonden bewustzijn bepaalde ervaringen kunnen beleven waarmee het antwoord kan worden gevonden op bepaalde levensvragen.
Hoe beter we de werkelijkheid leren kennen, hoe beter we bewust de fysieke werkelijkheid kunnen aanpassen aan ieders mogelijkheden, behoeften en wensen via co-creatie.

Vanuit dit bewustzijn hebben we zicht op het verleden, het heden en de toekomst, waardoor we de juiste keuzes kunnen maken om de gewenste werkelijkheid vorm te geven; een werkelijkheid die de evolutie van Bewustzijn ondersteunt.
Vanuit het menselijke bewustzijn zijn we ons niet bewust van deze keuzes en de redenen achter deze keuzes. Deze keuzes worden gemaakt op bovenbewust niveau.

Drijfveren en keuzes vanuit het menselijke bewustzijn

In tegenstelling tot ons hogere bewustzijn, kennen we vanuit ons menselijke bewustzijn alleen de fysieke werkelijkheid zoals die er nu is of zoals die ooit geweest is.
Het heden kunnen we zien en vastleggen, het verleden kunnen we daardoor in ons bewustzijn terughalen. We moeten de werkelijkheid meemaken om ons ervan bewust te kunnen worden en deze te leren kennen. We hebben vanuit ons menselijke bewustzijn geen mogelijkheden om de toekomst te kennen. We kunnen ons wel een toekomst voorstellen, maar alleen op basis van wat we kennen en wat we geleerd hebben.
De toekomst die in het heden komt door het samenspel tussen de natuurlijke evolutie en ons hogere bewustzijn komt voor het (afgescheiden) menselijke bewustzijn als een verrassing. Datzelfde gold voor de lagere niveaus van bewust zijn in de levens die zij hebben geleefd.
Het bewustzijn dat het leven leefde en beleefde in de fysieke werkelijkheid kon alleen maar met nieuwe onverwachte situaties omgaan via kennis die is opgedaan tijdens het beleven van ervaringen in het verleden.

Nieuwe mogelijkheden die door het proces van natuurlijke evolutie aan het leven worden toegevoegd (mogelijkheden die aansluiten bij het niveau van bewust zijn van het bewuste leven in de fysieke werkelijkheid), moeten we eerst ervaren voordat we ze kunnen zien en leren kennen en bewust toepassen.
Vanuit ons menselijke bewustzijn kunnen we deze nieuwe mogelijkheden, die in de toekomst aanwezig zijn buiten ons zicht, niet van tevoren kennen. Pas als we ons bewust zijn van deze mogelijkheden doordat we ze ervaren hebben, kunnen we ons vanuit ons menselijke bewustzijn een voorstelling maken van een mogelijke toekomst; een toekomst waarin die mogelijkheden kunnen worden toegepast.

De tijdlijn gecreëerd met het voorstellingsvermogen van de mens

Het creëren van de tijdlijn 'verleden-heden-toekomst' in de geest is zo'n nieuwe mogelijkheid die aan het lichaam is toegevoegd vooruitlopend op de ontwikkeling van het bewustzijn in de fysieke werkelijkheid. Deze vaardigheid kan pas op de juiste manier worden toegepast wanneer het bewustzijn in staat is om vanuit de fysieke werkelijkheid de deeltjes buiten deze werkelijkheid waar te nemen. Het menselijke bewustzijn heeft die mogelijkheid niet. Het menselijke bewustzijn kan alleen de deeltjes waarnemen waaruit de fysieke werkelijkheid is samengesteld. Deeltjes met status: 'actief' 'hier' 'nu'.

De mens is de vaardigheid 'creëren van een tijdlijn' onbewust gaan toepassen op de wereld zoals hij die kent, namelijk het heden en het heden dat geweest is (het verleden), vanuit de behoefte om ook de toekomst te kennen zodat de mens zich kan voorbereiden op wat komt. De mens gaat zich een toekomst voorstellen op basis van zijn ervaringen uit het verleden. De toekomst die de mens voor zich ziet is in feite een projectie van het verleden.
Welke toekomst zich echter in het heden manifesteert blijft onzeker. Het heden verandert nog steeds onverwachts waardoor het elk moment kan gebeuren dat de mens in onverwachte situaties komt die zijn hele leven op zijn kop kunnen zetten en die alles vergt van zijn vaardigheden om te kunnen overleven.
De mens wordt er erg onzeker van. Hij heeft mogelijkheden om de fysieke werkelijkheid te vormen naar zijn ideeën en kan daarmee de kwaliteit van zijn leven verbeteren (de levensstandaard verhogen), maar wat de mens op die manier heeft opgebouwd kan ieder moment weer worden weggevaagd zonder dat hij dat heeft zien aankomen.
De mens ziet dat hij geen invloed heeft op de toekomst. Het enige wat hij kan doen is zich voorbereiden op de slechts denkbare toekomst zodat hij maatregelen kan nemen om te beschermen wat hij heeft opgebouwd.
Hij kan dit alleen maar op basis van wat hem in het verleden is overkomen. Herinneringen aan traumatische ervaringen worden de drijfveer van de mens om zich een voorstelling te maken van de toekomst zodat hij maatregelen kan nemen om rampen te voorkomen.
De mens gebruikt de vaardigheid 'creëren van een tijdlijn' om het door hem opgebouwde leven te kunnen beschermen tegen een toekomst die zijn voortbestaan (lagere niveaus van bewust zijn) èn zijn zorgvuldig opgebouwde bestaan (menselijk bewustzijn) bedreigt.

De mens heeft hiermee een tijdlijn gecreëerd bovenop de tijdlijn die is gebaseerd op de volgorde van ontwikkeling van de fysieke werkelijkheid uitgezet in de tijd. De mens creëert het heden op basis van traumatische ervaringen uit het verleden. Hij laat zich daarbij leiden door emoties en gevoelens, zoals ongenoegen over het heden, angst voor de toekomst, heimwee naar het verleden. Deze emoties en gevoelens zijn gerelateerd aan een verleden dat geleefd is door lagere niveaus van bewust zijn en die onbewust doorwerken in het heden. Door te handelen vanuit zijn onderbewuste blijft de mens in het verleden hangen en bevinden we ons collectief op een route bergafwaarts (steeds spiriter mogelijkheden om het leven te ervaren) in plaats van bergopwaarts (steeds meer mogelijkheden om het leven te ervaren).

Oplossing: aanpassen van de originele tijdlijn

Nog even een samenvatting.
De deeltjes hebben de volgende codering:
Verleden: inactief, bepaalde plaats, bepaalde tijd kleiner dan het heden
Heden: actief, hier, nu
Toekomst: inactief, bepaalde of onbepaalde plaats en bepaalde of onbepaalde tijd groter dan het heden
Daarnaast zijn er niet-benutte deeltjes: inactief, onbepaalde plaats, onbepaalde tijd.
De deeltjes worden bepaald onder invloed van de ontwikkeling in de tijd (natuurlijke evolutie) en door de bewuste of onbewuste keuzes vanuit ons bewustzijn.

Het hogere bewustzijn maakt keuzes op basis van levensvragen.
Het menselijk bewustzijn maakt keuzes op basis van onbegrepen (traumatische) ervaringen in het verleden. In feite zijn ook dit levensvragen.
Het verschil tussen de levensvragen van het hogere bewustzijn en de levensvragen van het bewustzijn in de fysieke werkelijkheid is dat de vragen van het hogere bewustzijn ontstaan door het leven te observeren, terwijl de vragen van het lagere bewustzijn ontstaan door het leven te ervaren.
Het hogere bewustzijn kan de ervaring overzien in het grotere geheel. Het lagere bewustzijn heeft die mogelijkheid niet maar wordt volledig in beslag genomen door de beleving van die ene gebeurtenis op dat ene moment op die ene plaats binnen het leven als geheel. Het hangt dan volledig af van de mogelijkheden tot bewust zijn bepaald door de mogelijkheden van het fysieke lichaam, hoe die gebeurtenis wordt ervaren en verwerkt. Vooral in de vroege ontwikkeling van het fysieke lichaam, zowel bij individuen als bij de natuurlijke evolutie van het fysieke lichaam, heeft het bewustzijn nog te weinig mogelijkheden om de ervaring in het juiste perspectief te kunnen plaatsen. De ervaring roept dan nieuwe vragen op. Vragen die gerelateerd zijn aan de beleving vanuit het perspectief van het plaatsgebonden bewustzijn op dat moment in de tijd.

Wat er vervolgens gebeurt is dat het bewustzijn in de fysieke werkelijkheid bezig blijft met het zoeken naar de antwoorden op die vragen door die gebeurtenis opnieuw te creëren en beleven. Maar omdat deze vragen gerelateerd zijn aan de mate van bewust zijn op dat moment in de tijd en omdat zowel het bewustzijn als het fysieke lichaam zich daarna verder ontwikkelt, kan het antwoord op die vragen nooit op deze manier gevonden worden. De ervaring kan nooit meer op dezelfde manier beleefd worden. Het bewustzijn in de fysieke werkelijkheid komt in een vicieuze cirkel waar hij niet op eigen kracht uit kan komen.
Het antwoord kan alleen gevonden worden door de originele ervaring opnieuw te beleven. Dat kan onder begeleiding van een healer, iemand zoals ikzelf die de vaardigheid bezit buiten tijd en ruimte te schouwen en die daardoor de gebeurtenis in een ruimer perspectief kan zetten waardoor die alsnog begrepen kan worden.
Vaak zijn mensen zich echter niet bewust dat ze in een vicieuze cirkel vast zitten omdat de vraag zich in het onderbewuste bevindt waardoor ze het leven onbewust her-creëren. Op bewust niveau lijkt er daarom geen aanleiding te zijn om een healer te gaan bezoeken. Pas als iemand het helemaal zat is om steeds weer hetzelfde mee te moeten maken en als die persoon het gevoel heeft vast te zitten, pas dan wordt overwogen bij een healer aan te kloppen. En dan nog is het voor de healer lastig om de situatie uit een ver verleden, die is ervaren vanuit een lager niveau van bewust zijn, te bespreken omdat die persoon geen weet heeft van dit verleden en er vaak ook niet van wil weten. Het toepassen van deze mogelijkheid leidt ons dus niet naar groei via de snelst mogelijke weg.
Er zal een oplossing gevonden moeten worden op collectief niveau, om ervoor te zorgen dat we, als mensheid als geheel, weer zo snel mogelijk de weg omhoog kunnen vervolgen.

Voor die oplossing kijken we weer naar deeltjesniveau.
De tijdlijn op basis van volgorde van ontwikkeling van de fysieke werkelijkheid wordt samengesteld op basis van drie parameters: activiteit, plaats en tijd.
Het idee was dat deeltjes die tot het verleden behoren automatisch de status 'inactief' krijgen als de deeltjes in het heden worden vervangen door nieuwe deeltjes uit de toekomst. Dit blijkt niet het geval. Het bewustzijn in de fysieke werkelijkheid kan die deeltjes de status 'actief' toewijzen als er nog vragen open staan die betrekking hebben op situaties waar die deeltjes deel van uitmaakten. Plaats en tijd blijven dan 'hier' en 'nu'. Het actieve bewustzijn houdt de deeltjes vast in het heden en de deeltjes worden pas bewust op inactief gezet als de vragen zijn beantwoord.
Gebleken is dat de mogelijkheid tot het beantwoorden van de vragen afhankelijk is van de ontwikkeling van het lichaam en (daarmee) de mate van bewust zijn van het actieve bewustzijn in de fysieke werkelijkheid. Door de parameters 'mate van bewustzijn' en 'ontwikkelingsniveau van het fysieke lichaam' toe te voegen aan de tijdlijn en ze te koppelen aan de overige parameters, kan ervoor gezorgd worden dat deeltjes automatisch de status 'inactief' krijgen als er groei is in bewust zijn of als het bewustzijn verruimd is door de ontwikkeling van de mogelijkheden van het fysieke lichaam. Dit zorgt ervoor dat het in de fysieke werkelijkheid actieve bewustzijn zich alleen maar bezig hoeft te houden met vragen die aansluiten bij de mate van bewust zijn.

Met deze aanpassing aan de tijdlijn op basis van volgorde van ontwikkeling van de fysieke werkelijkheid kunnen we weer verder met het co-creëren van de toekomst.

Vragen? Stuur een e-mail