CC&IS - Het Chakrasysteem in de Loop van de Evolutie

Instinctief zelfstandig functionerend lichaam

In het begin van de evolutie werkte het chakrasysteem goed. Het leven was simpel. Er was nog geen sprake van bewust leven. Het leven verliep langs vaste patronen en werd aangestuurd door het instinct. 
Dit zelfstandig functionerende lichaam was prima in staat zichzelf in top-conditie te houden. Het instinct was erop gericht dat het leven zo werd vorm gegeven dat het lichaam in top-conditie bleef en dat er via voortplanting steeds meer mogelijkheden bijkwamen om het leven vorm te geven en te ervaren. Het lichaam en het leven dat met dat lichaam geleefd werd en de evolutie van het leven waren perfect op elkaar afgestemd.

En toen werd de mens zich van het leven bewust.

De onbewuste creatie van een verdedigingsmechanisme

In een instinct-gedreven, zelfstandig functionerend lichaam heeft een bewust mens geen aandeel in hoe het leven verloopt. De mens kan alleen observeren, het leven beleven. De mens wordt leven gewaar, maar heeft er geen invloed op.
Vanuit het oogpunt van de evolutie van het leven en de ontwikkeling van bewustzijn bezien is dat prima, want de mens kende het leven, zichzelf, zijn leefomgeving en zijn sociale omgeving niet. Zo kon de bewuste mens door ervaring eerst het leven leren kennen, voordat hij er veranderingen in aan zou kunnen brengen. Het leven was nu in balans, perfect op elkaar afgestemd. Als de mens zonder kennis van zaken iets zou veranderen zou dat de balans kunnen verstoren.

Maar voor de mens die dat leven alleen maar kon beleven zonder er invloed op uit te kunnen oefenen was dit een angstig en zelfs traumatisch avontuur. De mens werd aangedreven door zijn instinct. Hij voelde angst en ging vluchten, maar hij wist niet waarvoor hij bang was. Het instinct reageerde voordat de mens zich bewust was van het gevaar.
De bewuste mens trof zichzelf aan te midden van een wereld vol onbekend gevaar. Het was eten of gegeten worden en daar bovenop kon je leefwereld en de mensen om je heen in een oogwenk vernietigd worden door natuurgeweld. De mens ontwikkelde een angst voor onbekend gevaar en ontwikkelde gedrag om zich tegen elk mogelijk gevaar te kunnen verdedigen. Het instinct, dat gericht was op gebalanceerd leven binnen een eenheid die erop gericht is elkaar te ondersteunen door mogelijkheden en behoeften op elkaar af te stemmen, veranderde in een verdedigingsmechanisme, een systeem dat de mens moest beschermen tegen de gevaren in zijn leefomgeving, zodat de mens als individu zo goed mogelijk zou kunnen overleven binnen het leven als geheel.
De mens zag zich niet gesteund door dat geheel, maar voelde zich erdoor bedreigd.

De behoefte om zelf te kunnen beslissen

De angstige en traumatische ervaringen die de mens doormaakte lieten hun sporen achter in de chakra's. De informatie met betrekking tot deze ervaringen werd niet begrepen en kon niet verwerkt worden. Daardoor bleef deze informatie aanwezig in de chakra's. De onbegrepen informatie veroorzaakte vervuiling van het chakra-systeem. De ervaringen wachtten erop om begrepen te worden en ze resoneerden mee met iedere nieuwe ervaring, waardoor ze de beoordeling, de beleving en de verwerking van nieuwe ervaringen op een ongewenste manier beïnvloedden.

De mens kreeg het idee dat hij soms voor niets bang was en wegvluchtte en had er behoefte aan om het onbekende gevaar te begrijpen. De mens had er ook behoefte aan om afwijkend te kunnen reageren, tegen het instinct in. Hij wilde weten wat veilig was en wat niet en wilde zijn gedrag daarop aanpassen. De mens wilde controle over zijn gedrag. Op die manier hoefde hij niet voortdurend op zijn hoede te zijn. Binnen een veilige omgeving kon hij zich dan ontspannen en zijn leven leven. Bij gevaar moest hij wel snel kunnen reageren, dus gevaar moest snel herkend kunnen worden. Of, beter gezegd: eigenlijk wilde de mens helemaal niet in gevaarlijke situaties terecht komen waardoor het instinct aangewakkerd zou worden.

Om deze redenen werd het chakra-systeem uitgebreid met een energetische structuur om de mens heen. In deze structuur werd alle informatie verzameld over de omgeving. Deze structuur werd gekoppeld met de zonnevlechtchakra, omdat daar de angst resoneerde die de mens wilde onderzoeken. Aan de hand van het gevoel in de zonnevlechtchakra bepaalde de mens of iets gevaarlijk was of niet. Alles werd gelabeld, 'goed' of 'slecht' / 'gevaarlijk' of 'ongevaarlijk' / 'betrouwbaar' of 'onbetrouwbaar'.
De mens had nu een instrument in handen waarmee hij zijn wereld kon gaan onderzoeken. Alles wat hij zag kon hij toetsen aan het gevoel dat het in zijn lichaam opriep en het vervolgens labelen en het beeld in de externe structuur bewaren, zodat hij later direct kon reageren op basis van dit beeld. Zo leerde de mens zijn omgeving kennen en bouwde hij een wereldbeeld op en creëerde hij een veilige en ontspannen manier van leven.
De mens was spiriter vaak angstig omdat hij zijn omgeving en zijn ervaringen beter kon begrijpen. Hierdoor bleven spiriter onbegrepen ervaringen en angstgevoelens in de chakra's steken, waardoor de chakra's  niet verder vervuild werden.

Opbouwen van een veilige samenleving

De mens leeft niet alleen, maar leeft samen met anderen. De mens is van anderen afhankelijk om zijn leven vorm te kunnen geven. 
Aan de hand van de beelden en de labels zoals 'betrouwbaar' / 'onbetrouwbaar' in de externe structuur kon een mens andere mensen vinden die bij hem pasten. Dat wil zeggen, mensen die hem een goed gevoel gaven en die daarom samen het leven dat dit mens voor ogen had zouden kunnen vormgeven. Door mensen om zich heen te verzamelen die mee resoneren, met de patronen in de externe structuur, de persoonlijke overtuigingen over hoe het leven geleefd moet / kan worden, kan de mens dat leven door anderen laten invullen.

Datzelfde deed de mens met alle mogelijkheden om het leven vorm te geven. Hij onderzocht zijn omgeving, vormde zich er een beeld van, deelde de mogelijkheden in in de categorieën 'veilig', als het goed voelde, en 'onveilig', als het niet goed voelde, en gebruikte alleen de veilige mogelijkheden om zijn leven vorm te geven.
Alles wat onveilig was werd zorgvuldig vermeden, uit de omgeving verwijderd of vernietigd.

De creatie van een afhankelijkheidsrelatie

Dit menselijke selectie-systeem kwam in conflict met het natuurlijke selectie-systeem van de chakra's, waarin de mogelijkheden om het leven vorm te geven waren afgestemd op elkaar èn op het leven als geheel. De selectie die de mens maakte kwam niet overeen met wat het lichaam nodig had om goed te kunnen blijven functioneren en ook niet met wat voor de voortgang van de evolutie nodig was.

De mens voelde de toenemende resonantie van de chakra's, van behoeften die niet werden ingevuld en ervaarde dit als hinderlijk. De mens wilde dit gevoel 'stillen', maar dat kon alleen door in de behoeften van het lichaam te voorzien. Dat lukte maar niet. De mensen om de mens heen konden dat gevoel ook niet verhelpen.
De mens dacht "Als de ander kan voelen wat ik voel, dan weet de ander wat ik nodig heb en kan die het me geven."
De oplossing was een directe energetische verbinding tussen elkaars chakra's.

Deze oplossing was desastreus voor de werking van het chakra-systeem. De chakra's konden niet meer vrij draaien en konden niet meer alle informatie met de omgeving uitwisselen.
Bovendien vormden de mensen die via deze constructie aan elkaar gekoppeld waren één werkend geheel. Een nieuwe eenheid binnen het geheel was ontstaan, een kunstmatige eenheid die niet is afgestemd op het leven als geheel. Doordat deze mensen samen een eenheid vormen is niet meer duidelijk welke behoeften en welke mogelijkheden van de een is en welke van de ander. De behoeften en mogelijkheden van de mensen in de groep zijn ook niet op elkaar afgestemd, maar er werd wel van elkaar verlangd dat in elkaars behoeften werd voorzien. Zo ontstond een afhankelijkheidsrelatie, waarbij mensen zich letterlijk aan elkaar verbonden (via een energetische verbinding). Deze mensen hadden door deze directe verbinding het idee dat ze niet zonder elkaar konden leven.

De ontwikkeling van het manipulatieve ego
en het ontstaan van de machtstructuur

In zo'n constructie raakt de identiteit van de individuen zoek.
Degene die de anderen aankoppelt met als doel die anderen in zijn behoeften te laten voorzien om zo zijn leven vorm te laten geven door anderen, wordt de dominante identiteit of groepsidentiteit. Zijn behoeften worden wel ingevuld, maar de behoeften van de anderen niet.
Mensen werden eerst aangestuurd door het instinct en nu door de behoeften van anderen. Er was opnieuw behoefte om eigen beslissingen te kunnen nemen en te zorgen dat in de eigen behoefte werd voorzien, nu afwijkend van de groep.

Daarnaast bleven de chakra's maar 'doorzeuren' omdat niet in de natuurlijke behoeften van het lichaam werd voorzien. Iedereen had er last van. Behoeften en mogelijkheden konden binnen de groep niet goed op elkaar worden afgestemd. De mogelijkheden waren beperkt.

De mens, die inmiddels heel wat meer wist van zichzelf en zijn omgeving, ging de informatie in de externe structuur en de mogelijkheid om met anderen te koppelen aan elke willekeurige chakra misbruiken, om ervoor te zorgen dat hij in ieder geval zelf een goed leven had. Mensen werden misleid door 'sociaal wenselijke' informatie in de externe structuur. De mens bouwde een imago op, een kunstmatig beeld van zichzelf, waardoor anderen op verkeerde gronden een verbinding met deze mens aangingen. Om geen last te hebben van 'zeurende' chakra's of vervelende emoties werden chakra's afgesloten en werd dit advies ook aan anderen gegeven of juist aan anderen, als onderdeel van de manipulatie. Het effect daarvan voor de gezondheid en het functioneren van het lichaam hoef ik denk ik niet meer uit te leggen.

De mens als mede-schepper (co-creatie)

Het hele leven raakte verstoord door de vrije keuzemogelijkheden van de mens. Het leven zelf had nu een behoefte, namelijk dat de balans in het leven weer hersteld zou worden.
De mens moest inzicht krijgen in de gevolgen van zijn daden en zijn leven in lijn brengen met dat van anderen en het leven als geheel.

Deze behoefte ligt aan de basis van het nieuwe Chakra Levenspad Navigatiesysteem.

Alle bovenstaande problemen zijn in het nieuwe systeem opgelost.
Koppelingen van chakra naar chakra zijn niet meer mogelijk.
Ervaringen worden sneller verwerkt, zodat ervaringen elkaar niet ongewenst kunnen beïnvloeden en het energiesysteem onnodig blokkeren.
De koppeling van de binnenwereld met de buitenwereld is verplaatst van de zonnevlechtchakra naar de hartchakra. Het keuzeproces is hierdoor losgekoppeld van de emoties. Emoties kunnen dan weer een rol spelen in het waarschuwingssysteem of onderscheidingsvermogen.
Er is nu een nauwe samenwerking, een samenspel, mogelijk tussen de mens en zijn ziel. Via de ziel is de mens verbonden met het leven als geheel. Het leven 'buiten tijd en ruimte'.
De mens krijgt hierdoor inzicht en inspraak in zijn levenspad, in zijn rol binnen de evolutie van het leven.
De ziel van de mens krijgt de verantwoordelijkheid voor het vormgeven van dit levenspad in de fysieke wereld en het aanbieden van de juiste ervaringen aan de mens.
De mens krijgt de verantwoordelijkheid voor de gevolgen van zijn acties als hij kiest om af te wijken van dit levenspad en zal worden gestuurd om die gevolgen (gevolgen voor zichzelf, anderen en het geheel), onder ogen te zien en wordt ondersteund om het belang van het vormgeven van het levenspad in te gaan zien. De mens wordt geholpen om het eigen leven in verband te brengen met het leven van anderen en dat van het geheel. Dit is onderdeel van het levensplan.

De mens wordt erkend als mede-schepper en vormgever van het leven en wordt gezien als een gelijkwaardig partner in het creatieproces.

Het energetische systeem die dat nieuwe gezamenlijke creatieproces moet gaan ondersteunen ziet er nu wel wat ingewikkeld uit, zie de schematische impressie hieronder. De lijnen met de pijlen en de cijfertjes erbij zijn de informatiestromen, de weg die de creatieve levensenergie volgt door de chakra's en de sterstructuren:

Vragen? Stuur een e-mail