Levensplan - De volgende stap:
het proces van vraag en aanbod werkend krijgen

Onze creaties: van idee/concept naar werkend product

Tot nu toe zijn we vooral bezig geweest met de voorbereidingen voor wat we daadwerkelijk willen creëren en ervaren. Creaties en ervaringen die passen bij wie we in wezen zijn.
Het plan voor het verder ontwikkelen en gebruiken van onze mogelijkheden waarmee we onze creaties vorm geven en kunnen ervaren in de bestaande wereld is klaar (de levens- of zielenplannen).
Het proces voor het ontstaan en ontwikkelen van nieuwe ideeën en concepten is ook klaar en werkt zoals bedoeld.
Het begin van dit proces en de samenwerking via de binnenkant is in orde.

Nu kunnen we gaan kijken hoe we onze individuele en gezamenlijke levensplannen kunnen realiseren via samenwerking in de fysieke wereld (de buitenwereld).

De 'geboorte' van onze creaties in de fysieke wereld

Tussen 12 december en 21 december 2012 zijn, wereldwijd, de nieuwe, voldoende ontwikkelde, levensvatbare ideeën en concepten 'geboren' en naar buiten gekomen/gebracht waardoor ze nu onderdeel zijn van de bestaande wereld. (De eerste geboortegolf van nieuw-wereldse ideeën. 🙂)

Onderdeel zijn van de bestaande wereld betekent dat de nieuw ontwikkelde ideeën en concepten actief en merkbaar aanwezig zijn in de bestaande wereld. Het is zichtbaar en tastbaar geworden. Het heeft handen en voeten gekregen. Het kan niet meer ontkend worden. Het IS.
Het is nu een geïntegreerd deel geworden van de fysieke wereld. Hierdoor ontstaat een wederzijdse afhankelijkheid, een wisselwerking tussen dit prille nieuwe leven, deze nieuwe creatie, dit nieuwe product, en de rest van de bestaande wereld. Het nieuwe leven moet gekoesterd en gevoed worden om het in leven te houden en het heeft mogelijkheden van anderen nodig om zich volledig te kunnen ontwikkelen zodat de volle waarde van deze nieuwe mogelijkheid om het leven vorm te geven en te ervaren benut kan worden.
Dit kan alleen met behulp van de structuren en procedures en met de producten en diensten die al in de bestaande wereld aanwezig zijn, de huidige mogelijkheden.

Het nieuwe leven is nu geen idee meer dat slechts in de Geest bestaat, maar het is een fysieke creatie geworden dat een wezenlijk en werkend onderdeel is van het fysieke bestaan.

Bij elkaar brengen van vraag en aanbod

Het proces van vraag en aanbod moet nu gaan werken.

HET PROCES IN THEORIE

Het nieuwe leven zendt uit wat het te bieden heeft, de mogelijkheden waarmee samen met anderen nieuwe mogelijkheden gecreëerd kunnen worden, en wat het nodig heeft om die mogelijkheden tot volledige ontwikkeling te brengen. 

fig. 1 Het proces van bij elkaar brengen van vraag en aanbod t.b.v. het ontwikkelen van nieuwe mogelijkheden

Het nieuwe leven heeft niet zomaar iets nodig uit de bestaande wereld, om het even wat als het maar de dorst lest, de honger stilt en warm houdt. Nee. Wat het nieuwe leven nodig heeft van de bestaande wereld staat in relatie tot wat het nieuwe leven, nu en in de toekomst, te bieden heeft. Het heeft precies dàt nodig dat noodzakelijk is om te kunnen leveren wat het te bieden heeft.
Het nieuwe leven heeft daarmee een specifieke behoefte die ingevuld moet worden vanuit de bestaande wereld. De bestaande wereld kan ook aan deze specifieke behoefte voldoen, want dat is van tevoren afgestemd (via communicatie aan de binnenkant) en verwerkt in de levensplannen.
Ook de mogelijkheden die het nieuwe leven te bieden heeft zijn afgestemd met en op de bestaande wereld en opgenomen in de levensplannen. Het zijn specifieke mogelijkheden waar specifiek behoefte aan is, bij bepaalde mensen in de bestaande wereld (inclusief al het nieuwe leven), nu en/of in de toekomst.  

Met behulp van de in trilling gebrachte levensenergie wordt deze specifieke informatie uitgezonden de wereld in, waardoor het kan resoneren met de informatie uit de bestaande wereld. Andersom wordt informatie ontvangen uit de bestaande wereld. Hierdoor kan de 'juiste match' gevonden worden en op het juiste moment (via synchronisatie) bij elkaar gebracht worden.

HET PROCES IN DE PRAKTIJK

Het proces zoals hierboven beschreven is het proces waar het nieuwe leven mee werkt.
Dit is het proces dat ik bij mijn geboorte heb meegekregen, maar dat niet bleek te werken in de bestaande wereld. Ik voelde mij als kind en later als volwassene gedwongen om het vormgeven van mijn levensplan uit te stellen tot de wereld er klaar voor was.
Dat moment kwam nooit.
In plaats daarvan kwam 8 jaar geleden (eind 2004) het moment dat ik het vormgeven van mijn levensplan niet langer kon uitstellen omdat mijn mogelijkheden in een dringende behoefte bleken te voorzien waar in de buitenwereld weliswaar geen vraag naar leek te zijn maar vanuit de binnenwereld des te meer. Het was nu of nooit, als ik mijn levensplan niet zou gaan vormgeven dan konden anderen bepaalde mogelijkheden niet ontwikkelen. Door deze hoge druk van binnenuit werd ik min of meer gedwongen om aan het werk te gaan om de uitvoering van mijn levensplan mogelijk te maken. Gaandeweg begon ik er zelf ook het belang van in te zien.
Nu ben ik dus weer op hetzelfde punt aangeland als bij mijn fysieke geboorte, met dit verschil dat ik nu weet hoe het in de bestaande wereld werkt. Mijn levensplan is daarop aangepast.

In de bestaande wereld bleek een ander proces van vraag en aanbod te werken.

Hoe werkt het bij elkaar brengen van vraag en aanbod in de bestaande wereld?

In de bestaande wereld is een proces van vraag en aanbod ontstaan dat gericht is op zo goed mogelijk overleven in de fysieke wereld. Overlevingsangst, afhankelijkheid en macht spelen een belangrijke rol bij het matchen van vraag en aanbod. Dit proces staat volledig los van de binnenwereld en daarmee volledig los van toekomstige mogelijkheden (de levensplannen). Er wordt geen gebruik gemaakt van de informatie die wordt uitgewisseld via de levensenergie.
De afstemming van vraag (wat hebben we nodig) en aanbod (wat hebben we te bieden) is gebaseerd op wat we waarnemen aan de buitenkant of wat we aan elkaar kenbaar kunnen maken via communicatie langs de buitenkant met gebruikmaking van onze uiterlijke zintuigen.

In de bestaande wereld bestaat het idee dat ieder mens, ongeveer, hetzelfde moet kunnen; de één kan iets misschien wat beter dan de ander, maar in grote lijnen is ieder mens gelijk. Als je iets niet kan dan heb je een gebrek. 
Een mens is afhankelijk van andere mensen om in zijn behoeften te kunnen voorzien om in leven te blijven. Omdat iedereen in principe alles kan, kan dit dus ieder willekeurig mens zijn; het liefst iemand in de directe omgeving, iemand die je kent, iemand die 'goed' voelt, iemand die je kunt vertrouwen.
Deze behoeften zijn niet gerelateerd aan toekomstige ontwikkeling van mogelijkheden, maar bestaan nu. Er is nu een tekort ergens aan dat je zelf niet kunt aanvullen of je hebt een gebrek waardoor je iets niet zelf kunt doen. Je bent nu eenmaal afhankelijk van anderen om te blijven leven, waardoor de verwachting ontstaat dat anderen in je directe omgeving een oplossing zouden moeten hebben waarmee in deze behoefte kan worden voorzien.
Die verwachting wordt kenbaar gemaakt door de aandacht van de ander te trekken door een bepaalde manier van kijken en/of door een bepaalde manier van vragen via woorden en/of lichaamstaal.
Deze verwachting veroorzaakt een trekkende kracht van buitenaf op mensen in de directe omgeving. Deze mensen voelen zich dan verplicht om zo goed en zo kwaad als het kan aan de verwachting van de ander te voldoen.

Omdat deze verwachting en het idee dat iedereen alles moet kunnen niet realistisch is, worden mensen bij regelmaat teleurgesteld in hun verwachtingen. Daardoor ontstaat het idee dat je er zelf voor moet zorgen dat anderen in je behoeften gaan voorzien. Allerlei manipulatietechnieken worden uitgevonden om dit voor elkaar te krijgen.
Met trekken, duwen en misleiding proberen mensen te krijgen wat ze nodig hebben.

Door dit aandacht opeisen en trekken en duwen komt ook niemand toe aan wat hij of zij anderen te bieden heeft. Er is geen aandacht en tijd om die mogelijkheden te ontwikkelen en/of te gebruiken in samenwerking met de mensen waarmee dat is afgestemd via de binnenkant. Er worden dingen van mensen geëist die veel van hen vergen en daaruit ontstaat de behoefte om vooral te doen wat je leuk vindt. Mensen proberen de vervelende klusjes uit de weg te gaan en doen vooral wat ze leuk vinden en hopen daar voldoende geld mee te verdienen om te kunnen overleven, het liefst op een comfortabele manier.

De leuke dingen waar mensen geld mee willen verdienen zijn mogelijkheden waar eigenlijk niemand op zit te wachten. Het is bovendien ook niet wat mensen het beste kunnen, want het zijn niet de op het lijf geschreven mogelijkheden die ze konden en wilden ontwikkelen. Het zijn algemene mogelijkheden waarvan algemeen aanvaard is dat iedereen die zou moeten kunnen.
Ook hier zijn weer manipulatietechnieken en misleiding nodig om mensen te vinden die willen hebben wat die mensen aanbieden. Bovendien ontstaat 'concurrentie', omdat iedereen kan wat wij kunnen en omdat iedereen geld wil verdienen door leuke dingen te doen met leuke mensen. Ook hier zijn speciale technieken ontwikkeld om de concurrentie 'uit te schakelen' en mensen (en zichzelf!) ervan te overtuigen dat ze bij hen aan het enige echte juiste adres zijn omdat zij de enige zijn met verstand van zaken. (Zij zijn de beste!)

Overbrugging van het verschil tussen de bestaande wereld en het nieuwe leven

De processen van vraag en aanbod in de binnenwereld en in de buitenwereld sluiten niet op elkaar aan, maar verstoren elkaar juist. De buitenwereld ondersteunt de binnenwereld niet bij het realiseren van de onderling afgestemde levensplannen. In de binnenwereld is geen rekening gehouden met de actuele situatie in de bestaande wereld.
Het nieuwe leven vormt daardoor een bedreiging voor de zorgvuldig opgebouwde samenleving waarin iedereen een acceptabele manier van overleven voor zichzelf gevonden heeft.
Als het nieuwe leven volledig zou worden overgegeven aan het bestaande fysieke proces van vraag en aanbod, dan kan het onmogelijk tot volledige ontplooiing van de nieuwe mogelijkheden komen.

Heeft nieuw leven dan geen kans om de nieuwe mogelijkheden tot ontwikkeling te brengen?

De benodigde oplossing

Jawel, maar die kans wordt niet geboden vanuit de bestaande, fysieke buitenwereld. De binnenwereld zal moeten borgen dat de plannen in de bestaande wereld ook daadwerkelijk gerealiseerd kunnen worden zoals is afgestemd met en op elkaar. (En niet pas op het allerlaatste moment de uitvoering van de plannen gaan afdwingen door zo hard moord en brand te gaan schreeuwen dat de geluiden uit de buitenwereld overstemd worden.)
In de plannen voor het nieuwe leven zal daarom ook rekening gehouden moeten worden met het proces van vraag en aanbod zoals dat werkt in de fysieke wereld. De twee verschillende processen moeten gekoppeld worden en wel zodanig dat het proces van de fysieke wereld wordt geïntegreerd in het proces zoals dat werkt voor de binnenwereld.

Hoe kan dat worden gerealiseerd?

Waarom verstoren beide processen elkaar?

Laten we eerst eens kijken naar wat de verschillen veroorzaakt.
Het nieuwe leven werkt met informatie uit de levensenergie en de match vindt plaats in de chakra's die onbelemmerd kunnen roteren. Deze informatie wordt vervolgens vergeleken met de informatie in het levensplan.
In de fysieke wereld wordt gewerkt met informatie die is vastgelegd in de externe structuur en de match wordt gemaakt door het vergelijken van die informatie met wat we waarnemen bij de ander. Dit is informatie zoals de uiterlijke zintuigen die kunnen waarnemen, zoals woorden, beelden, geluiden, lichaamstaal, geuren, kleuren.
De chakra's kunnen niet vrij roteren door manipulatie, waardoor de informatie in de chakra's wordt genegeerd of (kan worden) veranderd waardoor de informatie verkeerd wordt geïnterpreteerd.

De informatie in de externe structuur en de informatie die we uitwisselen via onze uiterlijke zintuigen is in feite een vertaling van de informatie in de levensenergie. Aan deze vertaling is bovendien nog een betekenis toegevoegd. Deze betekenis kan voor iedereen anders zijn.
De informatie in de levensenergie geeft directe informatie over de huidige situatie, terwijl de informatie in de externe structuur indirect is en vastgelegd is in het verleden op basis van opgedane ervaringen. 

fig. 2 Informatie-uitwisseling via resonantie versus communicatie via herkenning van vastgelegde informatie

De informatie in de externe structuur bevat beelden en woorden waarop overtuigingen zijn gebouwd en gedachtenpatronen die automatische reacties veroorzaken. De structuur werkt als een gekleurde bril waarmee de buitenwereld wordt waargenomen en op basis waarvan wordt gereageerd. 
De boodschap wordt door deze 'gekleurde bril' vervormd en geeft daarom ook een vervormde reactie.

Directe of indirecte bron van verstoring

De verstoring van de boodschap via het externe overtuigingensysteem kan direct of indirect zijn. Vaak zitten er nog mensen tussen voordat de boodschap vrager of aanbieder bereikt.
Een directe verstoring wordt veroorzaakt door het eigen overtuigingen systeem, een indirecte verstoring wordt veroorzaakt door het overtuigingensysteem van iemand anders.
Anderen kunnen ook het overtuigingen systeem van vrager of aanbieder voeden met 'valse beelden', waardoor de indirecte verstoring werkt in het directe Contact tussen vrager en aanbieder.

Uitlezen van de informatie in de externe structuur

Als de informatie in de externe structuur van de ander nog niet bekend is, dan is het ook niet mogelijk om de juiste strategie te bepalen om met deze verstoring om te gaan en deze in het levensplan te verwerken. De externe structuur zal bekend moeten zijn voordat iemand verder kan met het vormgeven van de levensplannen.
De beelden in de externe structuur kunnen worden uitgelezen. Door bijvoorbeeld woorden te gebruiken die resoneren met woorden in de structuur kan je overtuigingen boven water krijgen en zo het overtuigingen systeem in kaart brengen.
Dit uitlezen zal opgenomen moeten worden in het levensplan. Daarna kan de juiste strategie en bijbehorende actie bepaald worden en in het levensplan worden opgenomen en kan worden begonnen aan de uitvoering van de levensplannen.

Tot stand brengen van de samenwerking volgens de levensplannen

Het vinden van de juiste match gaat in de bestaande wereld op gevoel, dat wil zeggen via een directe lijn tussen elkaars chakra's, met name de 2e en 3e chakra. De informatie in deze chakra's wordt gebruikt om de ander te beoordelen op geschiktheid om mee samen te werken. (Voelt iemand goed of juist niet. Is iemand te vertrouwen of niet.) Dit gevoel wordt dan weer gecombineerd met de beelden in de externe structuur en op basis hiervan worden acties uitgezet om ervoor te zorgen dat iemand gaat samenwerken of om ervoor te zorgen dat iemand niet wil samenwerken en vertrekt. Zo worden er bijvoorbeeld boodschappen gestuurd naar de chakra's van de ander om dat doel te bereiken.
Deze 'valse' informatie die naar de chakra's wordt gestuurd moet onderzocht worden zodat er een passend antwoord op gevonden kan worden waardoor de levensplannen kunnen worden uitgevoerd ondanks deze informatie-uitwisseling.
In géén geval mag deze informatie gebruikt worden bij het bepalen van de samenwerking. De informatie zegt iets over wat de ander wil of niet wil, niet over wat gewenst is omdat het is afgestemd in de levensplannen.
Ook dit onderzoek en de vervolgacties moeten worden opgenomen in het levensplan.

Als de informatie in de externe structuur en over het gevoel in de chakra's bekend is dan kan de juiste strategie worden bepaald en worden opgenomen in de levensplannen waardoor de levensplannen toch kunnen worden vormgegeven zoals afgestemd ondanks daarmee strijdige overtuigingen en wensen.

Vragen? Stuur een e-mail