CC&IS - Aanpassing in het ontwerp: koppelen van de externe structuren

In april 2011 is op collectief niveau de keuze gemaakt om het nieuwe ontwerp voor een Levenspad Navigatiesysteem verder uit te werken en te implementeren binnen de bestaande wereld, zowel bij de mensen die nog op de oude manier functioneren als bij de mensen die op de nieuwe manier functioneren.
In de praktijk blijkt het originele concept echter niet te werken bij mensen die op de oude manier functioneren en dat leidt tot een ongewenste situatie. Vandaar dat er nu een aanpassing moet komen op dat ontwerp.

Het geconstateerde probleem

DE ZIEL HEEFT GEEN DIRECT CONTACT MET DE 'OUDE' MENS

De afspraak (op collectief niveau) is dat de ziel de verantwoordelijkheid en de controle krijgt over het levenspad van de mens.
Het idee was dat dit ook geïmplementeerd zou kunnen worden bij mensen die op de oude manier functioneren. Nu blijkt echter dat de ziel op geen enkele manier contact kan maken met deze mensen om ermee te communiceren.
Deze mensen zijn alleen via de buitenkant te bereiken, via anderen.
Alleen via de buitenkant, via mensen die op de nieuwe manier functioneren, kan de ziel controle krijgen over de ervaringen die de mens nodig heeft om te groeien en zich te kunnen ontwikkelen naar het leven dat bij hem of haar past.

CLUSTERING, GROEPSVORMING VAN 'OUDE' MENSEN

Als deze mensen via de buitenkant contact maken met elkaar blijven ze keuzes maken die afwijken van hun gewenste route door het leven en dat betekent dat de 'oude wereld' in stand gehouden wordt door mensen die op de oude manier functioneren en hun heil zoeken bij elkaar.
Individuen die op de nieuwe manier functioneren worden ook niet toegelaten tot groepen die op de oude manier functioneren. Het resultaat is getto-vorming van de oude manier van leven binnen de nieuwe manier van leven. Van een op elkaar afgestemde eenheid is dan niet echt sprake en de groei en ontwikkeling van de individuen in de groep stagneert.

DOMINANTE KRACHT TREKT INDIVIDUEN EN GROEPEN VAN HUN PAD

In een groep die op de oude manier functioneert worden individuen die op de nieuwe manier functioneren afgestoten en individuen die op de oude manier functioneren aangetrokken. Je zou dit kunnen vertalen met 'gelijke krachten trekken elkaar aan en ongelijke krachten stoten elkaar af'.
Het gaat hier dan om gelijke dominante krachten. Gelijke dominante krachten trekken elkaar aan omdat ze 'gelijkgericht' zijn ("We zijn hetzelfde", "We bedoelen hetzelfde", "We willen hetzelfde").
Dit is het werkelijke probleem dat opgelost moet worden. De dominante kracht (van een individu of groep) mag niet veroorzaken dat het individu of de groep van zijn of hun gewenste pad door het leven afwijkt.
De aanpassing op het ontwerp moet ervoor zorgen dat groepsvorming op basis van de oude manier van leven niet mogelijk is.

DE BENODIGDE OPLOSSING

De oplossing is: het tot stand brengen van een koppeling (interface) tussen het nieuwe en het oude systeem, op individueel en groepsniveau, zodanig dat er een samenwerking kan ontstaan tussen de twee verschillende manieren van functioneren.

Verschil in de werking van het oude systeem en het nieuwe systeem

Om er achter te komen hoe deze oplossing gerealiseerd kan worden, zal ik eerst het verschil aangeven tussen de twee manieren van functioneren zodat duidelijk wordt waarom deze twee manieren niet samengaan en dan zal ik uitleggen hoe beide systemen toch gekoppeld kunnen worden waardoor het tegelijkertijd niet meer mogelijk is geïsoleerde groepen te vormen op de oude manier.

DE WERKING VAN HET OUDE SYSTEEM

De oude manier van functioneren is gebaseerd op het idee dat je je leven vorm moet geven als mens met een menselijk lichaam terwijl je volledig losgekoppeld bent van het geheel. Je zweeft als het ware los in de ruimte.
Gelukkig houdt de zwaartekracht je in contact met de Aarde, zodat je de Aarde kunt gebruiken om van te leven.
Leven op deze manier blijkt niet eenvoudig. Gelukkig ben je niet alleen, maar zijn er ook andere mensen die op deze manier met de Aarde verbonden zijn. Samen kan je op de Aarde een veilig bestaan opbouwen. Dat kan het beste door je met anderen te verbinden, van mens tot mens dus.

Dit verbinden met andere mensen om samen een bestaan op te bouwen bleek niet altijd veilig. Met sommige mensen kon je veilig een bestaan opbouwen en met anderen bleek het bestaan nog onveiliger dan alleen te leven op de Aarde.
Er was dus een manier nodig om in te kunnen schatten wat je aan elkaar hebt.
De enige mogelijkheid was om van de buitenkant naar de ander te kijken en de ander te observeren en te beoordelen. Bepaalde kenmerken aan de buitenkant (die kenmerken die we herkenden bij onszelf en die we kenden) werden gebruikt om te interpreteren 'uit welk hout de ander gesneden was' of 'welk vlees we in de kuip hadden'.

Zo was er ook de behoefte om groepen mensen in te kunnen schatten. Welke groep paste bij je en welke groep niet. Welk mens past bij onze groep en welk mens niet. Met welke groep kunnen we ons als groep mee verbinden en met welke groep niet.
Verbinding van mens tot groep en van groep tot mens en van groep tot groep op basis van de herkenbare structuur van de groep aan de buitenkant.
(En datzelfde geldt voor al het andere om ons heen - de levende en niet-levende natuur en de producten waarmee we ons leven vormgeven, maar dat laat ik even buiten beschouwing.)

Later werden we ons bewust van onszelf, maar omdat we onszelf niet konden zien namen we het beeld over van hoe anderen ons zagen door vanaf de buitenkant naar ons te kijken. We spiegelden ons aan anderen en ons zelfbeeld stelden we samen uit de beelden die we terugkregen van anderen over onszelf. Ons zelfbeeld zei dus niet zoveel over onszelf, maar des te meer over hoe anderen ons waarnamen. (Leuke woordspeling: voor waar aannemen hoe anderen je waarnemen.)
Dit zelfbeeld werd de basis voor onze keuzes in het leven.

Op ongeveer dezelfde manier gingen we met onze behoeften om en ook met hoe we ons leven zouden moeten vormgeven.

Deze beelden vormen een beperking voor de werkelijke situatie, omdat ze zijn opgebouwd uit elementen (gedrag, vaardigheden, hoe je kunt leven) die al bekend zijn en niet van wie we werkelijk zijn en de mogelijkheden die nog ontwikkeld moeten worden (die nog in de toekomst liggen te sluimeren). Het zijn overtuigingen die onze gedachten en ons gedrag bepalen.

Samenvattend: bij de oude manier van functioneren zijn mensen onderling verbonden via de buitenkant en draagt iedereen beelden met zich mee waardoor we in een samenleving kunnen functioneren, ons zelfbeeld, onze behoeften en de kenmerken van het leven dat we willen leven.

fig.1 Functioneren (leven, het leven vormgeven) op de oude manier

DE WERKING VAN HET NIEUWE SYSTEEM

Bij de nieuwe manier van functioneren wordt geen gebruik gemaakt van de via anderen geconstrueerde beelden van onszelf, onze mogelijkheden, onze behoeften en het leven dat we willen vormgeven en er is ook geen verbinding met elkaar via de buitenkant.

We kennen onszelf en we weten dat onze structuur een gevolg is van de evolutie van de mogelijkheden van de Aarde en dat die is vastgelegd in elke cel van ons lichaam via ons DNA. Deze verbinding met de Aarde bepaalt onze mogelijkheden en onze levensbehoeften en de benodigdheden om ons leven vorm te geven. Deze verbinding met de Aarde en de structuur van onze mogelijkheden en behoeften bevindt zich onder onze voeten, waardoor we verankerd zijn in de Aarde.

De manieren waarop we onze mogelijkheden kunnen gebruiken en onze behoeften kunnen invullen worden bedacht door onze geest. Onze geest, ons bewustzijn staat niet los van het bewustzijn van de rest van het Universum, maar is daarin verankerd.

Om ons leven vorm te geven komen fysieke structuur en de ideeën van de geest samen in de hartchakra waar de ziel de structuur en de ideeën omvormt tot een werkend geheel.

Via de verbinding met de Aarde en de verbinding met het bewustzijn als geheel weten we wat we aan de anderen hebben en hoe we onze mogelijkheden en behoeften het beste kunnen combineren, waardoor we meer mogelijkheden hebben om onze kwaliteiten te ontwikkelen en toe te passen.

Via ons hart zenden we het werkende plan van de ziel uit en ontvangen de werkende plannen van anderen. We maken geen verbinding via de hartchakra met anderen, maar we resoneren met de anderen via de hartchakra.

Ons leven geven we dan daadwerkelijk vorm door in de dagelijkse ontmoetingen keuzes te maken tussen de mensen, groepen en producten die met ons resoneren op basis van onze persoonlijke voorkeuren.

fig.2 Functioneren (leven, het leven vormgeven) op de nieuwe manier

DE HUIDIGE SAMENLEVING MET 'OUDE' EN 'NIEUWE' MENSEN

Op dit moment ziet het er in onze samenleving dus ongeveer zo uit:

fig.3 De huidige samenleving waarin groepen individuen op de oude manier functioneren

De samenleving bestaat uit individuen die functioneren als onderdeel van het geheel en die werken met alle beschikbare mogelijkheden om hun eigen en het gezamenlijke leven vorm te geven, en individuen die functioneren als losstaande eenheden en die verbonden zijn aan elkaar waardoor van het geheel losstaande groepen ontstaan.
Door deze losstaande individuen en groepen kan geen optimaal gebruik gemaakt worden van alle mogelijkheden van het geheel. De individuen beperken niet alleen hun eigen mogelijkheden en die van elkaar, maar ze beperken de mogelijkheden van iedereen.
Ik had gedacht dat de Ziel toch contact zou hebben met deze losstaande groep mensen, maar dat (b)lijkt niet zo te zijn. 

Ik denk dat je je wel voor kan stellen wat een problemen het geeft wanneer twee verschillend functionerende individuen elkaar tegen komen en willen samenwerken.
Om er eentje te noemen: degene die op de oude manier werkt probeert verbinding te maken via de buitenkant met de chakra's van de ander, terwijl het nodig is voor de ander dat alle chakra's vrij kunnen resoneren. Degene die op de oude manier functioneert krijgt geen verbinding en krijgt geen beeld terug. Hierdoor hij of zij de ander niet goed kan inschatten en denkt daarom dat dit iemand is waarmee je niet moet willen samenwerken. Degene die met resonantie werkt krijgt geen of geen zuivere resonantie terug, waardoor ook die persoon niet kan inschatten of hij met de ander kan en wil samenwerken.

Wat willen we bereiken met de oplossing?

Hoe lossen we dat op? En wat willen we eigenlijk oplossen?

(Nou, het Universum is gelukkig erg behulpzaam!
Nu net is de monteur geweest om voor de tweede keer een modificatie aan te brengen in onze wasdroger. Er waren op dat model inmiddels al 4 of 5 modificaties geweest. Het ontwerp is zo nieuw dat alleen in de praktijk de foutjes of onvolkomenheden eruit gehaald kunnen worden! Nou bedankt, dan weten we in ieder geval wat de reden is voor die koerswijzigingen die we steeds tegen komen op ons collectieve pad!
Het filter is vervangen door een dubbelfilter, want het liet teveel stofjes door en dat gaf een opstopping waardoor het geheel niet goed meer functioneerde, en de pomp is vervangen. Hm, de hartchakra, dat zou goed kunnen maar het filter kan ik (nog) niet plaatsen. Alle pluisjes moeten door het filter en mogen geen andere weg volgen. Oh, gisteren hebben we naar de animatiefilm 'Horton hears a Who!' gekeken. Over een samenleving op een stofje! Ja, ja, ieder volgt zijn eigen weg, maar dan wel via de officiële routes.)

Oké, duidelijk, het collectieve bewustzijn wil dus dat iedereen op zijn eigen tempo de overgang gaat maken van oud naar nieuw, waarbij we optimaal gebruik willen maken van alle beschikbare mogelijkheden om ieders (werkelijke) behoeften zo goed mogelijk in te vullen.

Het afstemmingsproces verbeteren

Het proces van afstemming tussen mens, ziel en geest werkt niet bij mensen die op de oude manier functioneren. Dit proces moet dus op een andere manier plaatsvinden.

Waarom werkt het niet en hoe kan dit worden aangepast zodat het wel werkt?

We beschikken over de volgende gegevens:

GEEN KEUZEMOGELIJKHEDEN AANBIEDEN VIA DE EXTERNE STRUCTUUR

Ik weet niet precies hoe het werkt (qua koppelingen bedoel ik) waardoor anderen gebruik kunnen maken van deze beelden aan de buitenkant om de ander keuzemogelijkheden aan te bieden waaruit hij of zij kan kiezen. Feit is, dat als rekening gehouden wordt met deze beelden mogelijkheden worden aangeboden die de huidige situatie in stand houden en die dus niet leiden tot groei. De aangeboden keuzemogelijkheden passen bij de opgebouwde beelden en hebben geen relatie met de werkelijke mogelijkheden en behoeften.
De beelden van de ander mogen dus niet gebruikt worden om de keuzemogelijkheden te bepalen.
Deze stap moet er tussenuit.

WEL REKENING HOUDEN MET DE BEELDVORMING IN DE EXTERNE STRUCTUUR

Er moet echter wel rekening worden gehouden met de beelden, omdat deze bepalen hoe iemand tot een keuze komt. Het zijn geen persoonlijke voorkeuren, maar ze kunnen wel als zodanig gezien worden. De zelfopgelegde beperking wordt door de personen die hiermee werken beschouwd als persoonlijke voorkeur. De beelden mogen dus alleen gebruikt worden om de definitieve keuze te maken (wat wil ik op dit moment het liefst, bij gelijke mogelijkheden). 

AFSTEMMING VIA IEMAND ANDERS DIE OP DE NIEUWE MANIER FUNCTIONEERT

Het proces van afstemming zou via het interne afstemmingssysteem kunnen lopen van een ander, iemand die op de nieuwe manier functioneert.

Laten we eerst eens kijken hoe dat proces van afstemmen van mogelijkheden en behoeften loopt zodat we kunnen zien of dit inderdaad de goede oplossing is.

De stervormen bestaan uit piramide-structuren. Er is een piramide die de mogelijkheden bevat en een andere die de benodigdheden en behoeften bevat.

LANGE TERMIJN CYCLUS: AFSTEMMEN OVER DE PERIODE VAN EEN MENSENLEVEN

De cyclus begint bij de mogelijkheden van de mens (sterstructuur onder de voeten) en begint met het afstemmen van alle mogelijkheden die ontwikkeld en gebruikt kunnen worden gedurende het leven van de mens.

fig.4 De cyclus voor de lange termijn afstemming

Afstemmen welke mogelijkheden er zijn om de eigen mogelijkheden toe te passen:
1. (afstemming met anderen via de mensstructuur)
Wat kan ik en wat kan ik samen met anderen?
2. (van mens- naar geesttructuur)
Dit kan ik. Wat kan ik daarvan ontwikkelen en toepassen?
3. (afstemming met anderen via de geeststructuur)
Wat van wat ik kan kan gedurende mijn leven gerealiseerd worden, eventueel samen met anderen? Wat zijn de mogelijkheden om dit te realiseren.
4. (van geest- naar zielstructuur) Dit zijn mijn mogelijkheden en zo kunnen ze gerealiseerd worden.

Afstemmen welke mogelijkheden er zijn om de eigen benodigdheden en behoeften in te vullen:
De ziel zet de ideeën om in een plan uitgezet in de tijd en bepaalt wat nodig is om het plan uit te kunnen voeren.
5. (van ziel- naar mensstructuur) Dit zijn mijn mogelijkheden, zo kunnen deze mogelijkheden gerealiseerd worden en dit heb ik nodig om mijn mogelijkheden te kunnen realiseren.
6. (afstemmen met anderen via de mensstructuur) Wat van wat ik nodig heb is beschikbaar, eventueel via anderen?
7. (van mens- naar geeststructuur) Dit is beschikbaar van wat ik nodig heb. Wat zijn de mogelijkheden om te krijgen wat ik nodig heb, eventueel via anderen?
8. (afstemming met anderen via de geeststructuur) Wat van wat ik nodig heb kan gerealiseerd worden, eventueel samen met anderen? Wat zijn de mogelijkheden om dit te realiseren?
9. (van geest- naar zielstructuur) Dit zijn de mogelijkheden om in mijn behoeften te voorzien.
10. (van ziel- naar mensstructuur) Deze mogelijkheden kan ik realiseren en dit heb ik daarvoor nodig.

Nu is bekend welke mogelijkheden de mens gedurende zijn of haar leven kan gaan ontwikkelen, omdat de mogelijkheden en de benodigdheden en de levensbehoeften daarvoor aanwezig zijn. Het ontwikkelingsplan is in grote lijnen bekend. Dit zijn alle mogelijkheden zonder dat rekening is gehouden met de persoonlijke voorkeuren en de persoonlijke keuzes.

KORTE TERMIJN CYCLUS: AFSTEMMEN IN HET DAGELIJKSE LEVEN

Nu kan een nieuwe cyclus beginnen:
de afstemming om deze mogelijkheden in het dagelijkse leven ook daadwerkelijk vorm te geven.

Deze cyclus loopt via de grote chakra's in het lichaam. Via de chakra's is er een uitwisseling (via resonantie dus en niet via een energetische verbinding) tussen de binnenwereld en de buitenwereld.
Voor de dagelijkse cyclus nemen we als uitgangspunt de mogelijkheden die we kunnen ontwikkelen met bijbehorende benodigdheden en levensbehoeften zoals vastgesteld in de vorige cyclus en zoals vastgelegd in de sterstructuur onder de voeten van de mens.

fig.5 De dagelijkse afstemmingscycli

1. (Van mensstructuur via 1e, 2e naar 3e chakra) Ontwikkeling van de mogelijkheden en bijbehorende behoeften.
2. (Van 3e naar 4e chakra) Communicatie van de mens naar de ziel over de persoonlijke voorkeuren: deze mogelijkheden, benodigdheden en behoeften wil ik wel en deze wil ik niet.
3. (Van 4e naar 5e chakra) Uiting naar buiten van de gekozen mogelijkheden en bijbehorende behoeften, zodat anderen op de hoogte worden gebracht van de persoonlijke keuzes en er uitwisseling ontstaat van mens naar mens.
4. (Van 5e via 6e naar 7e chakra) Ontwikkeling van ideeën hoe de gekozen mogelijkheid het best gebruikt en ontwikkeld kan worden en hoe de daaruit volgende benodigdheden en levensbehoeften het beste ingevuld kunnen worden.
5. (Van 7e chakra naar geeststructuur) Afstemmen van deze ideeën met anderen (voor het vaststellen van de mogelijkheden buiten ruimte en tijd). 6. (Van geeststructuur naar 7e chakra) Afgestemde ideeën komen terug.
7. (Van 7e chakra naar 5e chakra) De ideeën worden verder uitgewerkt en gecommuniceerd en afgestemd via buiten.
8. (Van 5e chakra naar 4e chakra) De uiteindelijke keuze wordt verder uitgewerkt.
9. (Van 4e chakra naar 3e chakra) Controle of de keuze op de beste manier wordt vorm gegeven.
10. (Van 3e chakra via 1e chakra naar menstructuur) De keuze vormgeven volgens het plan.

fig.6 De totale afstemmingscyclus

De ontwikkeling van de mogelijkheden en het invullen van de behoeften heeft een verandering van de mogelijkheden en behoeften tot gevolg, daarom wordt de sterstructuur van de mens aangepast en wordt de lange termijn cyclus weer doorlopen.
De hele cyclus en alle stapjes daarin zijn een iteratief proces, waardoor er voortdurend afstemming is met elkaar over de steeds veranderende mogelijkheden en over de persoonlijke voorkeuren en keuzes. 
Op deze manier krijgt ons leven en ons gezamenlijke leven op een dynamische manier vorm.

AFSTEMMEN VAN MOGELIJKHEDEN EN BEHOEFTEN

Deze cyclus om het dagelijkse leven vorm te geven op basis van de mogelijkheden van de mens, werkt dus niet (of niet goed) bij mensen die op de oude manier functioneren.
Als iedereen op deze manier zou functioneren zouden we de beste mogelijkheid voor iedereen kunnen vormgeven. We hebben via dit proces alleen de keuze uit mogelijkheden die leiden tot groei en die onderdeel zijn van ons pad. Dat maakt het leven makkelijker. Het maakt niet uit wat we kiezen. Alle mogelijkheden leiden tot het ontwikkelen en gebruiken van onze mogelijkheden en het invullen van onze werkelijke behoeften.
De mogelijkheden en behoeften van de mensen die nog op de oude manier functioneren en die niet verbonden zijn met de sterstructuren van de mens, de ziel en de geest, worden ook meegenomen in het proces van afstemmen van mogelijkheden.

AFWIJKENDE KEUZES DOOR 'OUDE' MENSEN ZIJN MOGELIJK

Voor deze mensen die op de oude manier functioneren is het echter wèl mogelijk om afwijkende keuzes te maken, omdat hun mogelijkheden en behoeften niet bij hen bekend zijn (geen contact met hun ziel), maar ze met overtuigingen of beelden werken die geen relatie hebben met de werkelijke mogelijkheden en bijbehorende behoeften.

Dit geeft problemen aan twee kanten:
- oud: afwijkende keuzes zijn mogelijk en passende keuzes kunnen worden afgewezen.
- nieuw: passende keuzes blijken opeens niet mogelijk, omdat ze in de fysieke afstemming worden afgewezen.

Voor nieuw is dat niet zo erg, maar wel jammer want het hele keuzeproces moet nu opnieuw doorlopen worden. Op die manier zijn we dus langer onderweg (naar het vormgeven van het leven dat het beste bij ons past).
Voor oud is dat wel erg, omdat een mogelijkheid is afgewezen die onderdeel is van het pad en die dus zou leiden tot het gebruik en ontwikkelen van de werkelijke mogelijkheden. Bovendien kunnen afwijkende keuzes verkeerde keuzes zijn die desastreuze gevolgen kunnen hebben.

Volgens deze situatie zouden deze mensen voor eeuwig op de oude manier kunnen blijven functioneren.
Vandaar het collectieve besluit om dit te veranderen. Ook de mensen die niet (goed) zijn aangesloten op het nieuwe systeem mogen alleen kunnen kiezen uit de mogelijkheden zoals die volgens de cyclus van het afstemmen van mogelijkheden en behoeften op de lange termijn voor hen van toepassing zijn.

Hoe krijgen we dat voor elkaar?

Voortschrijdend inzicht

AFSTEMMEN VIA DE ZIEL VAN IEMAND ANDERS LIJKT NIET GOED TE WERKEN

Inmiddels is het 8 juli 2011 en heb ik gezien dat de optie om het plan via een andere ziel te laten lopen geen goede optie is, omdat van het plan kan worden afgeweken als er geen direct contact meer is met deze mensen. Dan kunnen ze alsnog afwijkende keuzes maken, daartoe aangezet door anderen die ook nog op de oude manier functioneren.
De voordeur is dus dicht, maar de achterdeur staat nog wagenwijd open. Sommige afwijkende keuzes en acties zijn dan niet meer terug te draaien en hebben daadwerkelijk een beperking van de mogelijkheden tot gevolg.

EXTERNE STRUCTUUR BIJ 'NIEUWE' MENSEN WERKT BELEMMEREND OP DE KEUZEVRIJHEID

Ik heb ook gezien dat de mens die op de nieuwe manier functioneert eveneens een structuur van beperkende overtuigingen met zich meedraagt die invloed hebben op de persoonlijke keuzes. Deze overtuigingen vallen wèl binnen de beschikbare keuzes maar vormen een ernstige belemmering om de beste mogelijkheid ook daadwerkelijk vorm te geven.
Het koppelen van deze overtuigingen met het plan van de ziel zorgt ervoor dat de ziel rekening kan houden met de werking van deze beperkingen, zodat deze beperkingen kunnen worden omzeild om toch de beste mogelijkheid bij de mens 'af te kunnen leveren'.

ONGEWENSTE INVLOED VANUIT DE SOCIALE GROEP

Verder heb ik gezien dat de mens die op de nieuwe manier functioneert ernstig belemmerd kan worden door de overtuigingen van de groep of groepen waar die mens onderdeel van + en dat onder druk van die groep het eigen plan kan worden losgelaten, waardoor afwijkende keuzes gemaakt worden die in lijn zijn met de overtuigingen van de groep. 
Door ook deze beperkende overtuigingen te koppelen aan het persoonlijke plan van de ziel, kan in het plan rekening gehouden worden met deze door de groep opgelegde beperkingen, zodat deze omzeild kunnen worden om alsnog het eigen pad te volgen.

DE INVLOED VAN OVERTUIGINGEN

Verder heb ik een beter begrip gekregen van de werking van het geheel.
In feite functioneert iedereen op de nieuwe manier bij de geboorte.
Door de dagelijkse ervaringen en de druk van de bestaande wereld waarin een mens geboren wordt, ontstaan overtuigingen en deze overtuigingen hebben tot gevolg dat de energiestroom die nodig is voor de communicatie en afstemming van het plan op bepaalde plekken wordt onderbroken. Dit kan op verschillende manieren, afhankelijk van de doorgemaakte ervaringen die de beperkende overtuiging tot gevolg hebben.
Daarna ontstaan dan de dominante stromen die anderen kunnen meeslepen op hun pad van afwijkende keuzes, waardoor uiteindelijk de wereld is ontstaan die ons nauwelijks meer adequaat kan ondersteunen bij het ontwikkelen en gebruiken van onze mogelijkheden (de bestaande wereld zoals we die nu kennen).
Iemand kan bijvoorbeeld de hartchakra afsluiten, waardoor het plan van de ziel niet meer bij het dagelijkse leven wordt betrokken, maar de ziel kan ook uit het hart of zelfs het hele lichaam vertrekken en het dagelijkse leven aan de mens en/of aan de geest overlaten.
Als ook de kruinchakra is afgesloten komen er geen ideeën meer van de geest en moet de mens alles zelf verzinnen.
Als de basischakra is afgesloten zijn de mogelijkheden en behoeften niet bekend en heeft het dagelijkse leven geen enkele relatie meer met de werkelijke mogelijkheden en behoeften.

De definitieve oplossing

De oplossing voor het ontstane probleem is dus om al vanaf het begin rekening te houden met de overtuigingen en deze opnemen in het plan om het leven van een mens vorm te geven . De overtuigingen van de bestaande wereld, maar ook met de overtuigingen die gedurende het leven ontstaan.
De structuren van overtuigingen moeten daarom zowel in de lange termijncyclus als in de korte termijncyclus worden opgenomen. 
Het wordt nu een beetje ingewikkeld om in beeld te brengen, maar het ziet er dan zo uit:

fig.7 Het overtuigingensysteem gekoppeld aan de Zielsterstructuur

De overtuigingen van de bestaande wereld en de eigen overtuigingen, die gedurende het leven ontstaan, zijn geïntegreerd in de afstemmingscyclus. De ziel weet hierdoor op basis van welke overtuigingen bepaalde keuzes worden goedgekeurd of afgekeurd en kan daar het plan op afstemmen.
Dat heeft tot resultaat dat de mens niet meer onder druk wordt gezet, omdat de ziel een strategisch (of tactisch) plan door het leven heeft uitgestippeld. Hierdoor kan iedereen het eigen leven vorm geven en de de nieuwe mogelijkheden gaan ontwikkelen en gebruiken. Niemand zal vanaf nu dus van zijn of haar pad af worden getrokken door de diverse dominante krachten. De ziel heeft ook geen enkele reden meer om niet aan het leven deel te nemen en kan nu dus met een gerust hart weer de mens gaan begeleiden op zijn of haar pad. Hiermee is al een gedeelte van het probleem opgelost.

Maar hoe zit het nu met die mensen die hun hartchakra hebben afgesloten?

Bij deze mensen kunnen we zowel de individuele overtuigingen als de overtuigingen van de sociale groep waartoe de ander behoort koppelen aan onze ziel en daarmee integreren in ons plan. Dat ziet er ongeveer zo uit:

fig.8 Het overtuigingensysteem van iemand anders gekoppeld aan de Zielsterstructuur

Door deze constructie kunnen we de werkelijke mogelijkheden, benodigdheden en levensbehoeften van de ander in verband brengen met de overtuigingen van zowel de ander als die van de groep. Ook hier kunnen we dan via een strategisch/tactisch plan de juiste stappen uitzetten zonder dat anderen onze plannen (om de ander weer op het goede spoor te zetten, het op de beste manier gebruiken van zijn of haar mogelijkheden) via de achterdeur weer te veranderen.

Samenvattend:

Iedereen volgt op deze manier het pad van zijn of haar ziel, zelfstandig of met hulp van buitenaf, omdat nu beter rekening gehouden wordt met de actuele situatie.

Vragen? Stuur een e-mail